آیا درمان با تشنج الکتریکی می تواند به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند؟

10 min readDec 6, 2022

آیا درمان با تشنج الکتریکی می تواند به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند؟

بررسی پزشکی توسط Nicole Washington, DO, MPH — توسط Carly Vandergriendt در 28 ژوئیه 2022

ECT برای اسکیزوفرنی
انتظار چه چیزی
برنامه درمانی
عوارض جانبی بالقوه
چه کسی باید آن را دریافت کند؟
سایر درمان های تحریک مغز
بردن

الکتروشوک درمانی (ECT) درمانی برای شرایط شدید سلامت روان، از جمله اسکیزوفرنی است.

اگرچه ECT بیشتر برای درمان اختلال افسردگی اساسی و اختلال دوقطبی استفاده می شود، ECT می تواند برای بسیاری از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نیز مفید باشد. متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است ECT را زمانی توصیه کنند که سایر درمان ها، مانند درمان و دارو، کمکی نکرده باشند.

ECT درمانی برای اسکیزوفرنی نیست و معمولاً در ترکیب با سایر درمان ها استفاده می شود. گفته می شود، ممکن است به تغییر بخش های خاصی از عملکرد مغز درگیر در علائم اسکیزوفرنی کمک کند. برخی از افراد این فرآیند را به عنوان راه اندازی مجدد مغز مانند رایانه توصیف می کنند. البته به این سادگی هم نیست.

این مقاله به بررسی اثربخشی ECT برای اسکیزوفرنی می‌پردازد. شما در مورد آنچه که در طول و بعد از عمل باید انتظار داشته باشید، و همچنین اینکه چه کسی کاندیدای خوبی برای ECT است، خواهید آموخت.

آیا ECT می تواند اسکیزوفرنی را درمان کند؟

تحقیقات نشان می دهد که ECT یک درمان موثر برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی است که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند.

به طور خاص، نویسندگان مروری بر مطالعات در سال 2019 به این نتیجه رسیدند که ECT، به عنوان یک درمان اضافی، یک درمان موثر برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مقاوم به درمان است. آنها افزودند که افراد معمولاً حداقل عوارض شناختی را از ECT تجربه می کنند. در برخی موارد، آنها حتی ممکن است شاهد پیشرفت های شناختی باشند.

نویسندگان یک بررسی در سال 2018 به نتیجه مشابهی رسیدند. آنها افزودند که ECT ممکن است یک درمان مفید برای سایر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی باشد، نه تنها کسانی که در درمان های دیگر کمکی پیدا نکرده اند.

نویسندگان یک بررسی متفاوت در سال 2019 توافق کردند که وقتی به عنوان یک درمان اضافی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مقاوم به درمان استفاده می شود، ECT می تواند تأثیر مثبتی داشته باشد. اما آنها گفتند که نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد استفاده از ECT برای اسکیزوفرنی وجود دارد قبل از اینکه بتوان آن را به عنوان بخشی استاندارد از مراقبت توصیه کرد.

برای درک اینکه چه زمانی ECT بیشتر برای اسکیزوفرنی موثر است، به تحقیقات بیشتری نیاز است.

در نهایت، مطالعه‌ای در سال 2021 روی سوابق بیمارستانی از 2131 فرد مبتلا به اسکیزوفرنی نشان داد که افرادی که تحت درمان ECT قرار گرفته‌اند کمتر در طی 6 ماه آینده در بیمارستان بستری می‌شوند.

اما برخی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی علائم خود را پس از ECT بهبود نمی بینند. کاملاً مشخص نیست چرا. علاوه بر این، برخی از افراد در تحمل عوارض جانبی احتمالی این روش، مشکل بیشتری نسبت به دیگران دارند.

ترکیب ECT و دارو

با توجه به دستورالعمل های انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) برای درمان اسکیزوفرنی، که در سال 2021 منتشر شد، برخی تحقیقات نشان می دهد که استفاده از دارو در کنار ECT ممکن است ECT را موثرتر کند.

چندین مطالعه بر روی استفاده از ECT و کلوزاپین، یک آنتی سایکوتیک غیر معمول که اغلب برای درمان اسکیزوفرنی استفاده می شود، متمرکز شده اند.

مروری بر کارآزمایی‌های بالینی و سایر گزارش‌های پزشکی در سال 2016 به بررسی اثرات ترکیبی ECT و کلوزاپین در 192 فرد مبتلا به اسکیزوفرنی مقاوم به درمان پرداخت. نویسندگان گزارش کردند که حدود 66 درصد از افراد به درمان پاسخ مثبت دادند. آنها اشاره کردند که ECT ممکن است اثربخشی کلوزاپین را نیز افزایش دهد.

گرفتن ECT چگونه است؟

ECT یک روش بدون درد است که در زمانی که شما تحت بیهوشی هستید انجام می شود. پزشکان الکترودهایی را به سر شما متصل می کنند که یک سری جریان های الکتریکی خفیف را تخلیه می کند. این باعث تشنج کنترل شده می شود.

ECT در بیمارستان یا کلینیک پزشکی انجام می شود. این معمولاً یک روش سرپایی است، به این معنی که می توانید نسبتاً سریع وارد و خارج شوید.

پزشک شما دستورالعمل هایی را در مورد آنچه که باید قبل از عمل انجام دهید به شما ارائه می دهد. ممکن است از شما خواسته شود حدود 8 ساعت قبل از عمل از خوردن و نوشیدن خودداری کنید تا بتوانید بیهوشی عمومی داشته باشید.

تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است با بررسی علائم حیاتی و قرار دادن یک IV شروع کنند. سپس پزشک چندین الکترود را روی سر شما قرار می دهد. برخی از این الکترودها بر فعالیت مغز شما نظارت می‌کنند، در حالی که برخی دیگر جریان‌های الکتریکی را که باعث تشنج می‌شوند، ارسال می‌کنند.

تیم پزشکی شما داروهایی را از طریق خط IV به شما می دهد، از جمله بیهوشی برای خواباندن شما و شل کننده عضلانی برای جلوگیری از انقباض ماهیچه های شما در طول تشنج.

خود این روش فقط چند دقیقه طول می کشد. هنگامی که از خواب بیدار می شوید، در حالی که پرستاران مراقب هستند استراحت می کنید تا مطمئن شوید علائم حیاتی شما به حالت عادی بازگشته است.

پزشکان معمولا توصیه می کنند که شخصی شما را به خانه ببرد و بعد از درمان در کنار شما بماند. تا 24 ساعت آینده نباید رانندگی کنید.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی هر چند وقت یک بار نیاز به درمان دارند؟

پزشک شما بهترین برنامه درمانی را برای شما تعیین می کند، اما ECT معمولاً 2 تا 3 بار در هفته به مدت 4 تا 6 هفته انجام می شود.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است در مجموع به 20 جلسه نیاز داشته باشند . به نظر می رسد تعداد جلسات بیشتر با بهبود بیشتر علائم همراه باشد.

به عنوان مثال، نویسندگان مطالعه سال 2021 در مورد پذیرش در بیمارستان دریافتند که در میان افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که تحت درمان های ECT قرار گرفته اند، احتمال پذیرش مجدد در 6 ماه آینده در افرادی که 9 جلسه یا بیشتر را دریافت کرده اند کمتر از افرادی است که کمتر از 9 جلسه دریافت کرده اند. .

بر اساس یک بررسی در سال 2018 ، شواهدی برای حمایت از استفاده از ECT در فواصل منظم در طول زندگی برای جلوگیری از عود در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی وجود دارد. این به عنوان ECT نگهداری (M-ECT) شناخته می شود.

یک مطالعه کوهورت کوچک در سال 2020 نشان داد که M-ECT به طور کلی به خوبی تحمل می شود و در حفظ بهبود علائم موثر است. اما اثرات شناختی قابل توجهی در 11 درصد موارد گزارش شد.

آیا ECT عوارض جانبی ایجاد می کند؟

تعدادی از تصورات غلط رایج در مورد درمان الکتروشوک وجود دارد. در گذشته، مردم دوزهای بالایی از برق را بدون بیهوشی دریافت می کردند که باعث درد قابل توجه و از دست دادن حافظه می شد.

امروزه ECT شامل دوزهای کوچک و کنترل شده الکتریسیته است که نواحی خاصی از مغز را هدف قرار می دهد. این فقط به افراد تحت بیهوشی داده می شود، بنابراین هیچ دردی وجود ندارد.

اگرچه ECT هنوز خطر عوارض جانبی دارد، اما معمولاً خفیف و موقتی هستند. عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:

گیجی: ممکن است وقتی از عمل بیدار می شوید، احساس سردرگمی یا سردرگمی کنید. سردرگمی مرتبط با ECT معمولاً در عرض چند ساعت از بین می‌رود، اما برای برخی افراد می‌تواند بیشتر طول بکشد.
اختلالات حافظه: ECT ممکن است باعث کاهش جزئی حافظه شود. ممکن است نتوانید به یاد بیاورید که بلافاصله قبل یا بعد از عمل چه اتفاقی افتاده است. همچنین ممکن است در به خاطر سپردن وقایع رخ داده در هفته هایی که تحت درمان قرار گرفته اید مشکل داشته باشید. اختلالات حافظه موقتی است و معمولا پس از پایان درمان برطرف می شود.
سفتی: به دنبال این روش، ممکن است درد عضلانی، تنش یا سفتی را تجربه کنید. به عنوان مثال، فک یا سر شما ممکن است درد داشته باشد.
حالت تهوع: تهوع یک عارضه جانبی بالقوه بیهوشی عمومی و ECT است. در صورت لزوم، پزشک می تواند دارویی برای کمک به حالت تهوع ارائه دهد.
عوارض پزشکی: اکثر افراد می توانند بدون اینکه دچار عوارضی شوند تحت بیهوشی عمومی قرار گیرند. اما نگرانی‌های سلامتی مانند بیماری‌های قلبی یا فشار خون بالا ممکن است خطر عوارض را افزایش دهد.

اگر در مورد عوارض جانبی نگران هستید، با پزشک صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا خطرات و مزایای احتمالی ECT را بر اساس سابقه پزشکی و علائم خود متعادل کنید.

چه کسی کاندیدای مناسب برای ECT است؟

داروهای آنتی سایکوتیک خط اول درمان اسکیزوفرنی هستند. داروهای ضد روان پریشی معمولی عبارتند از کلرپرومازین، فلوفنازین و هالوپریدول . داروهای ضد روان پریشی غیر معمول، که برخی افراد فکر می کنند نمایه عوارض جانبی بهتری دارند، شامل کلوزاپین و ریسپریدون هستند.

با این حال، تا 30٪ از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بهبود رضایت بخشی در علائم خود پس از مصرف داروهای ضد روان پریشی تجربه نمی کنند. در این موارد، ECT ممکن است در کنار دارو استفاده شود.

به عبارت دیگر، احتمالاً پزشک شما ECT را پیشنهاد نمی کند، مگر اینکه چند دارو را امتحان کرده باشید و آنها کمکی نکرده باشند. علاوه بر این، پزشک ممکن است مداخلات دیگری مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) را قبل از ECT توصیه کند.

APA نشان می دهد که ترکیب داروهای ضد روان پریشی و ECT ممکن است به افرادی که علائم شدید اسکیزوفرنی مانند کاتاتونی یا رفتار خودکشی دارند کمک کند. اگر ECT کمک کند، می توان از آن به طور منظم استفاده کرد.

سایر درمان های تحریک مغز برای اسکیزوفرنی

در درمان های تحریک مغز از الکتریسیته یا آهنربا برای تنظیم شیمی و عملکرد مغز استفاده می شود. اگرچه ECT رایج ترین روش درمانی تحریک مغز برای اسکیزوفرنی است، روش های دیگری نیز در دسترس هستند.

تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)

TMS سیستم عصبی را از طریق پالس های الکترومغناطیسی تحریک می کند. برای درمان چندین بیماری روانی از جمله افسردگی و اضطراب استفاده می شود.

طبق APA ، شواهد کافی مبنی بر اینکه TMS بتواند به علائم اسکیزوفرنی کمک کند، وجود ندارد. نیاز به تحقیقات با کیفیت بیشتر در مورد نقش TMS در درمان اسکیزوفرنی وجود دارد.

تحریک عمیق مغز (DBS)

DBS برای درمان شرایط سلامتی که بر حرکت تأثیر می گذارد، مانند صرع و بیماری پارکینسون استفاده می شود. الکترودها در مغز کاشته می شوند، جایی که پالس های الکتریکی می دهند که فعالیت مغز را تنظیم می کند. این نبض ها را می توان با یک دستگاه کوچک روی قفسه سینه کنترل کرد که مشابه ضربان ساز کار می کند.

DBS یک درمان نسبتا جدید است و تحقیقات زیادی در مورد اینکه آیا می تواند به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند یا خیر وجود ندارد. به گفته APA ، ممکن است در درمان دیستونی دیررس، یک عارضه جانبی مرتبط با استفاده طولانی مدت از داروهای ضد روان پریشی مفید باشد.

تحریک عصب واگ (VNS)

VNS شامل استفاده از یک دستگاه کوچک برای ارسال یک پالس الکتریکی خفیف به سمت عصب واگ به ساقه مغز است. عصب واگ در چندین عملکرد بیولوژیکی کلیدی از جمله هضم و خلق و خوی نقش دارد.

در حالی که این درمان می تواند به طور موثر حملات میگرنی، تشنج و افسردگی را درمان کند، نقش آن در درمان اسکیزوفرنی نامشخص است. در حال حاضر شواهد کافی برای نتیجه گیری اینکه VNS می تواند برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مفید باشد وجود ندارد.

بردن

ECT درمانی برای اسکیزوفرنی است که زمانی استفاده می شود که سایر داروها و درمان ها موثر واقع نشده باشند. این شامل ارسال یک جریان الکتریکی خفیف از طریق مغز برای تغییر فعالیت سیستم عصبی است.

در حالی که ECT یک روش کوتاه است، درمان شامل چندین جلسه هفتگی برای حدود 4 تا 6 هفته است. در بیشتر موارد، در کنار داروهای ضد روان پریشی استفاده می شود.

عوارض جانبی ECT می تواند شامل از دست دادن موقت حافظه و علائم فیزیکی مانند حالت تهوع، سفتی و سردرد باشد. اگر علاقه مند به بررسی مزایای ECT برای خود یا یکی از عزیزان خود هستید، با یک پزشک صحبت کنید.

آخرین بررسی پزشکی در 28 ژوئیه 2022

چگونه این مقاله را بررسی کردیم:

منابع

تاریخ

Healthline دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌ای برای منبع‌یابی دارد و به مطالعات همتا، مؤسسات تحقیقاتی دانشگاهی و انجمن‌های پزشکی متکی است. ما از استفاده از مراجع ثالث اجتناب می کنیم. می‌توانید با مطالعه خط‌مشی‌های سرمقاله‌مان درباره نحوه اطمینان از صحت و جاری بودن محتوایمان بیشتر بیاموزید.

احمد اس و همکاران (2017). استفاده ترکیبی از الکتروشوک درمانی و داروهای ضد روان پریشی (هم کلوزاپین و هم غیرکلوزاپین) در اسکیزوفرنی مقاوم به درمان: یک متاآنالیز مقایسه ای.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5727374/
علی SA، و همکاران. (2019). درمان تشنج الکتریکی و اسکیزوفرنی: یک بررسی سیستماتیک
karger.com/Article/Fulltext/497376
چاکرابارتی اس (2021). اسکیزوفرنی مقاوم به کلوزاپین: راه های جدیدتر مدیریت
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8394694/
گروور اس و همکاران (2019). ECT در اسکیزوفرنی: مروری بر شواهد.
cambridge.org/core/journals/acta-neuropsychiatrica/article/abs/ect-in-schizophrenia-a-review-of-the-evidence/E7B1748FF190E0463F3A07A9FFEBF4AD
ایسرلز ام و همکاران (2020). اثربخشی بالینی درمان الکتروشوک نگهدارنده در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی: یک مطالعه کوهورت گذشته نگر.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6904542/
لالی جی و همکاران (2016). تقویت کلوزاپین با درمان تشنج الکتریکی در اسکیزوفرنی مقاوم به درمان: یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز.
Sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S092099641630024X?از طریق%3Dihub
دستورالعمل تمرین برای درمان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، ویرایش سوم. (2022).
psychiatryonline.org/doi/epdf/10.1176/appi.books.9780890424841
سینکلر دی جی ام و همکاران. (2019). درمان با تشنج الکتریکی برای اسکیزوفرنی مقاوم به درمان.
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6581135/
بخش HB، و همکاران. (2018). ECT نگهداری در اسکیزوفرنی: یک بررسی سیستماتیک
Sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0165178117317419
Ying Y و همکاران (2021). درمان تشنج الکتریکی با نرخ بستری مجدد در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی کمتر همراه است.
Sciencedirect.com/science/article/pii/S1935861X21001121